Zundert, Haps, Baarle, Hoogerheide, Alphen en ga zo maar
door. De afgelopen jaren heeft de provincie veel verkeersproblemen opgelost en
de verkeersveiligheid en leefbaarheid in dorpen verbeterd. Als het aan mij ligt
gaan we daar de komende jaren mee door. We zijn nog niet klaar! Er zijn nog
steeds verkeersproblemen om op te lossen maar tegelijkertijd moet de
leefbaarheid in onze dorpen en steden verbeteren, moeten we zorgen voor
voldoende betaalbare woningen en hebben we een stevige klimaatopgave.
Nut-noodzaak denken schiet te kort
De provincie hanteert nu de vuistregel dat we een nieuwe
randweg alleen aanleggen als we ja kunnen zeggen op de ‘nut/noodzaak-vraag’. Er
komt alleen een randweg als er geen andere manieren zijn om problemen met de
doorstroming, verkeersveiligheid en leefbaarheid op te lossen. Een prima
basisprincipe dat voorkomt dat je onnodig ingrijpende maatregelen neemt. Een
randweg gaat tenslotte vaak door landbouw- of natuurgebied en andere bewoners
krijgen ineens een nieuwe weg in hun voor- of achtertuin. En een nieuwe randweg
aanleggen is een dure oplossing.
Nieuw beleid voor randwegen?
De provincie mag wat mij betreft nog meer randwegen
aanleggen. De vraag ‘wel of geen randweg?’ moeten we dan wel op een hele andere
manier gaan benaderen. Chaam, Diessen, Volkel, Sint-Hubert, Nuenen....het zijn
allemaal dorpen met nog steeds een provinciale weg door de kern. Een weg die
steeds vaker een storende factor voor het woon- en leefgenot is. De kans is
echter groot dat geen ‘nut en noodzaak’ aangetoond kan worden als je het zuiver
vanuit verkeerstechnische hoek beschouwt. En toch is het een goed idee om de
komende jaren meer provinciale wegen te verplaatsen. Juist omdat we in Brabant
in kansen denken en de problemen vóór willen zijn.
Meer inzetten op kwaliteit
De vraag wel of geen randweg moeten we meer benaderen vanuit
de gewenste kwaliteit van de leefomgeving. Er gaat de komende jaren nog veel
veranderen in de wereld waarin we leven en de wijze waarop we reizen. Met de
toename van elektrisch rijden en nieuwe vormen van openbaar vervoer. Als je al
die ontwikkelingen meeweegt, is er wellicht geen ‘nut/noodzaak’ vanuit
mobiliteit. Maar toch is het wél een heel goed idee om de provinciale weg te verplaatsen
als je daarmee een mooier dorpshart kunt creëeren. Het past ook bij de
toenemende maatschappelijke druk om autoverkeer uit de dorpskernen en stedelijk
gebied te weren en ruimte te maken voor meer groen en fietsers en wandelaars
voorrang te geven.
Samen betalen
Het verplaatsen van een provinciale weg kan daarmee de
cruciale stap zijn die veel goede initiatieven mogelijk maakt die anders nooit
van de grond komen. Het biedt ruimte voor extra woningen, kansen voor
energie-opwekking en het vergroenen van onze dorpskernen.
Volop kansen voor ontwikkelingen die passen bij hedendaagse
uitdagingen. Ik wil me daar graag hard voor maken. Voor een aanpak waarbij we
de verkeerstechniek loslaten en zoeken naar een totaal-oplossing. Zeker als
blijkt dat er groot draagvlak is onder de inwoners, de belangen van natuur en
economie goed zijn meegewogen en gemeente en provincie een deal kunnen maken om
de maatregelen samen te betalen.
Onderhandelingstafel
Een randweg biedt dus juist ruimte voor ontwikkelingen, maar
is wel een oplossing met een prijskaartje. Na de verkiezingen hoopt de VVD te
kunnen onderhandelen over een nieuw provinciaal akkoord. Wat ons betreft maken
we daarbij afspraken voor een nieuw beleid op provinciale randwegen én regelen
we opnieuw veel extra geld zodat we veel knelpunten kunnen aanpakken en Brabant
mooier, veiliger en meer bereikbaar kunnen maken.